Radio Kootwijk, waarom ik dit gebouw zo fascinerend vind…
De allereerste keer (ruim een jaar geleden) dat ik bij Radio Kootwijk kwam was ik er al helemaal weg van. Waarom? Tja, geen idee eigenlijk. Het is eigenlijk een betonnen blok midden op de hei….
We reden met de auto door het kleine weggetje… ik had geen idee hoe ver het nog rijden was… en dan zo opeens… daar kwam toch een groot gebouw in de verte door de bomen heen… Dat heeft direct al een bepaalde indruk op mij achter gelaten. Een groot imponerend gebouw.
Sindsdien ben ik er al een aantal keer geweest. Ook met een familie voor een fotoshoot. Prachtplek!! Vooral met die bloeiende heide er omheen. Ik ben nog nooit binnen geweest maar dat gaat ook zeer zeker komen.
Wat ik ermee heb weet ik niet… het is een gebouw wat me blijft trekken… het heeft iets mysterieus… het is indrukwekkend… imponerend….zo midden op de hei…
Zeg nou zelf. Een pracht gebouw toch! De vijver die je ervoor ziet is de koelvijver.
Ok, even een stukje over het gebouw. De informatie heb ik van de site van Staatsbosbeheer gehaald.
In 1923 werd hoofdgebouw A als lange golfzender in gebruik genomen. Al snel daarna werd overgestapt op het zenden via de korte golf. Op 7 januari 1929 stelde koningin-moeder Emma de radiotelefoonverbinding met Nederlands-Indië officieel in gebruik. Dat gebeurde met de legendarische woorden: “Hallo Bandoeng, hallo Bandoeng hoort u mij?”
De voortschrijdende techniek maakte het mogelijk dat er vanaf 1933 ook uitzendingen kwamen naar Suriname, Curaçao, Noord- en Zuid-Amerika, Japan en de belangrijkste Europese landen. Vanaf 1935 kwamen ook radio-uitzendingen van de omroepverenigingen vanuit Radio Kootwijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de bezetters het station voor spionage. Na de oorlog behield Radio Kootwijk een belangrijke functie als transmissiestation voor de telefonie met de scheepvaart (Radio Scheveningen), voor het luchtvaartverkeer en voor de Nederlandse radioastronomie.
De uitbreiding van zendapparatuur ging door tot de opkomst van satellietzenders in de jaren zeventig. Van 1974 tot 1998 werd Radio Kootwijk alleen nog gebruikt voor lucht- en scheepvaartverkeer. Op 31 december 1998 ging Radio Kootwijk definitief uit de lucht. In 2000 werd alle apparatuur verwijderd. In 2009 is het voormalig zendstation Radio Kootwijk overgedragen aan Staatsbosbeheer.
Het voormalige zendgebouw A is de grote publiekstrekker van Radio Kootwijk. De binnenkant van het gebouw valt op door een monumentale zaal waar de zendmachines stonden. Er ligt een prachtige tegelvloer. De zaal is bijna 900 m2 groot en 15 meter hoog. Ideaal voor de beurzen, tentoonstellingen, voorstellingen en bedrijfsevenementen die hier regelmatig zijn.
Het gebouw is het belangrijkste werk van architect Luthmann en één van de eerste grote gebouwen van beton. Ook de ligging in de open, natuurlijke ruimte en de samenhang met andere complexonderdelen maken het gebouw zeer waardevol. Bij dit zendgebouw ontstond een dorp voor de medewerkers, werkplaatsen, loodsen en bouwwerken voor water en energie.
Op internet staat nog veel meer over het gebouw, dus als je daarin geïnteresseerd bent dan is het even googelen.
Ik stond bij de ingang van het gebouw. Helaas is het gebouw dicht. Het is beperkt open en ik wil daar nog wel een keer naar binnen. Lijkt me erg mooi.
Maar goed wij stonden dus buiten. Vies weer, we zaten nog in twijfel gaan we wel of gaan we niet. Gelukkig was het in die periode dat wij er waren droog. De lucht was 1 grote grijze saaie wolk. Jammer is dat. Tja, het is pas maart dus de omgeving zag er ook nog niet sprankelend uit….
Dit is nog een hele goede reden om terug te komen als het mooi weer is! Voordeel is nu wel er was bijna niemand!
Ok, ik stond daar dus bij die deur, daar achter was het donker, het glas in de deur werkt dan als een spiegel. Ik sta daar een beetje voor te koekeloeren, duikt Gerie daar ineens op. Lijkt nu net of ze zich probeert te verstoppen achter een blauwe spijl van de deur. Ha, ha.
Op de achtergrond zie je nog de watertoren. Daartussen zie je het water van de koelvijver. Als het windstil is kan je de reflectie van het gebouw er ook mooi in zien. Nu was het niet spannend met die wind.
Weer om lang stil te staan was het niet. Brrrrrr koud!
We hadden allebei handige schoenen aan dus we zijn een eind naar achteren gelopen. Regelmatig verdwenen we tussen de hei om foto’s te maken van het gebouw.
Hoe verder we wegliepen hoe lichter het gebouw ook werd. Jammer het is geen helder weer. Nou geeft niets we lopen een rondje en komen dan vanzelf weer dichter bij het gebouw.
Ok, we lopen verder…. he, wat is dit nou? dat pad gaat helemaal de verkeerde kant op!!! Daar willen we niet heen!
Wat nu? Geen idee hoe die paden lopen…. als we hier nu langs de bosrand over het zand en heide lopen…. dan komen we daar uit bij een fietspad…
Dus wij langs de bosrand lopen, ja daar is het fietspad, hebben we mooi voor elkaar, he een bordje… wat staat daar nou op?
Oei……
En zo kwamen we weer terug bij het gebouw via de zijkant.
Ondertussen hadden we het wel een beetje fris gekregen. Dat lopen schiet natuurlijk ook niet op. Elke keer stond 1 van ons tweeën wel weer even stil.
Na afloop hebben we nog even gezellig een borrel gepakt met een kaasplankje bij Hamer in Apeldoorn. Mmmm lekker!!
Wil je Radio Kootwijk ook binnen bezichtigen? Op deze site kan je meer gegevens hierover vinden.
Ik ga er nog weer heen met mooi weer. Ik vind het een prachtgebouw. Ik hoop dat ik je enthousiast hebt gemaakt en dat je er ook een keer heen gaat.
