Hoe is het bos in de droge zomer?
Gisteravond besloot ik weer even het bos in te gaan. Dit keer ging ik alleen en nam de camera mee. Doel: de kleuren.
We komen wel vaker in het bos, loerend naar een varken of hert. Nou is dat niet zo lastig. Het is eerder een kunst om geen varken in het bos te zien dan wel…..
Dan fietsen we of wandelen we het bos weer uit en dan verbaasd het me gewoon hoeveel mensen dit doen maar dan in de auto….. En dan raaampje los als ze ons aan zien komen fietsen en dan roepen “varkens een stukje terug!”…..
Tja, zo kan het ook, niet onze manier. We gaan ook niet echt op zoek, maar als je ’s avonds het bos in gaat heb je al gauw kans dat je iets ziet. Dit is altijd wel erg leuk.
Goed gisteravond dus alleen met de camera.
Ik zet de auto in Gortel op de parkeerplaats en loop het pad op. Zelf vind ik dit altijd een mooi stukje bos, het is heel divers. Ik loop een eind en ik verbaas me gewoon over de kleuren, jee het lijkt wel herfst!
Oei kijk dan naar al die bosbessenstruiken! Daar komt toch geen bosbes meer aan? Dan krijgen de beesten het nog zwaar…..
Ik zelf vind het wel een mooi gezicht al die kleuren maar dat is het natuurlijk niet. Maar goed ik ga dan ook even naar de super om eten te halen….. de beesten hier in het bos moeten zich maar zien te redden.
Rustig loop ik door en kom op een verharde weg uit. Ik ga hier rechts af en zie links een eind van de weg al varkens scharrelen.
We komen hier vaker en altijd zien we ze lopen.
Achter me komen wat fietsers aan.
Met veel lawaai stoppen ze….
Nou zijn die beesten niet zo schuw en scharrelen rustig door….totdat iemand van de weg af gaat en richting de varkens loopt, weg zijn ze.
Ik struin lekker verder en de zon komt er weer even door. Dat geeft toch wel een mooi plaatje. Hier is het bos nog lekker groen. Wat een verschil met net!
Ik vervolg mijn weg en ga rechtsaf het zandpad in en dan weer rechtsaf. Dit pad komt weer uit bij de auto.
Ik besluit toch nog om een klein stukje om te lopen en ga linksaf een pad in. Ik loop 30 meter het pad op en hoor daar varkens schreeuwen. Oei denk ik…. zal ik verder lopen of niet… beetje held op sokken ben ik dan ook nog wel ha, ha.
Ik besluit zachtjes door te lopen en de boel goed in de gaten te houden…. kijk dan steekt er zo een aantal varkens over. Op deze foto zie je er maar een paar maar het waren er meer. Het begon er met eentje. Die liep op het pad en keek in het rond en zag mij staan. Ik bewoog me niet….. en hij liep door en daarna volgde de rest.
Mooi he om dat te zien. Tussen de rode bosbesstruiken scharrelde ze lekker verder. Ik heb ze een tijd lang na staan kijken… en vergeet dan foto’s te maken. Stom he? Nou ja, kijken is ook erg mooi.
Ik vervolg mijn pad en hoor weer wat varkens…. oei…. Ik kijk links het bos in en zie daar twee grote varkens lopen en eentje keek me aan… ik liep nog een stukje… hij bleef me staan aankijken… nog een stukje verder lopen… het varken blijft gewoon staan….
Slik, en nu? Zal ik doorlopen of toch maar het hazepad kiezen?
Voor jullie een vraag voor mij een weet! Ha, ha, ha
Leuke blog Anne-Marie. Ik kom net terug uit het bos, die bosbessenstruiken zijn inderdaad helemaal verdroogd. Maar wat een kleuren he? Mooie foto’s.